(ဒဏ္ရာ တစ္ခုရဲ ့
ေလွ်ာ္ေၾကး) အပိုင္း(၂)
က်ေနာ္ရဲ ့ ့ ညီမေလး အဆိပ္ေသာက္ျပီးေသခဲ ့ တာ ရိုးရိုးသားသားေတာ
့မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတာ က်ေနာ္ ၾကိဳသိေနတယ္။
အခု ေတာ ့ အေဖလဲ
ရြာကို ေရာက္လာပါျပီ။ မိေထြးေတာ ့ပါမလာပါဘူး။
အေဖေရာက္ေရာက္ျခင္းပဲ ညီမေလးရဲ ့
ေဘးအနားမွာ ထိုင္ျပီး စကားသံ သဲ ့သဲ ့ေလးနဲ ့ငိုေနပါေတာ ့တယ္။
....မိုက္လိုက္ေလ သမီး ရယ္...ကိုယ့္
ဘ၀ကို အဆုံးစီရင္ ရတဲ ့အထိပဲလား....
အေမကလဲ သဲ ့သဲ ့ေလးနဲ ့ငိုေနပါတယ္။ ....သမီးရယ္
.....ကို ့ကိုယ္ ကို သတ္ေသတယ္ဆို တာ အဖန္ငါးရာ ငါးကမာၻ ဆိုတာ
မသိဘူးလား.....
က်ေနာ္ကေတာ
့ မရေတာ ့ ပါ က်ေနာ ့ ရင္ တစ္ခုလုံးမီးဟုန္းဟုန္း ေတာက္ပါျပီ။ က်ေနာ္
အခန္းနံရံေတြ ကို လက္သီး ျဖင့္ထိုးရင္း ေအာ္၍ ငိုေနရပါေတာ ့သည္။
...ညီမေလး...ညီမေလး...
(ေတာက္) ...ဒါ အေၾကာင္း တစ္ခုခု ေတာ ့ရိွကို
ရိွရမယ္..................
က်ေနာ္လဲ ညီမေလး ဘာေၾကာင့္ ေသရတယ္ ဆို တာ သိခ်င္
စိတ္ျပင္းထန္စြာျဖင့္ ညီမေလးရဲ ့ ခရီးေဆာင္ အိတ္ကို ဖြင့္ျပီး အခ်က္လက္
ရွာၾကည့္ ေတာ ့ ညီမေလးေရးထားတဲ ့စာအုပ္ကေလး တစ္အုပ္ကို
ေတြ ့လိုက္ရပါေတာ ့သည္။
သို ့....
အကို ... နုေ၀
အကိုတို ့ အိမ္ကို ေရာက္လာခဲ ့ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အကို စကၤာပူ
ထြက္သြားျပီ ဆိုတာသိလိုက္ရပါတယ္။
အကို ့ ရဲ ့မမ ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္
နဲ ့ ေတြ ့ခဲ ့ရပါတယ္။
နုေ၀ မွာ အကိုနဲ ့ရတဲ ့ ကိုယ္၀န္ နွစ္လ
ရိွျပီဆိုတာကို ေျပာျပဖို ့ စိတ္ကူးခဲ ့ေပမယ့္။
နုေ၀ ေျပာမျပခင္မွာပဲ အကိုရဲ ့ မမ
ၾကိဳသိေနခဲ ့ပါတယ္။
အကို ့ရဲ ့ မမ လူမဆန္ပဲ နုေ၀ ကို
ေျပာရက္လိုက္တာ....
(မင္းဘာေျပာခ်င္ လို ့လာတယ္ဆိုတာ မမ
သိျပီးသား )
(မင္းဗိုက္ထဲမွာ ရိွေနတဲ ့ကိစၥ ကို မမ ဘယ္ေလာက္ပဲ
ပိုက္ဆံကုန္ကုန္)
(မမတာ၀န္ ယူတယ္ မင္းတို ့ အရြယ္က
ပညာသင္ရမယ့္ အရြယ္)
(အကို ရဲ ့ မမ ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္
ေျပာရက္လိုက္တာ။)
အရမ္းရက္ဆက္တာပဲ.။
အကို
့ ကို ရမ္းခ်စ္တဲ ့ နုေ၀......
က်ေနာ္ ဒီစာကို ဖတ္ျပီး ျပီး ျခင္းမွာပဲ အေဖ ကို
ေအာ္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
.....အေဖ.....ဒီမွာၾကည့္ ညီမေလးေသသြားတာ တစ္ေယာက္ထဲ မဟုတ္ဘူး....
က်ေနာ္လဲ ငိုသံပါၾကီးနဲ ့
ေအာ္ေျပာလိုက္တဲ ့ အခိ်န္မွာပဲ အေဖနဲ ့ အေမ က်ေနာ္ ဘက္ကို လွည့္ လာျပီး အံ
့ၾသသြားေသာဟန္ျဖင့္။
....(ဘာ).... သား ဘယ္လိုေျပာလိုက္တယ္.....
...ဟုတ္တယ္ အေဖ ညီမေလး ရဲ ့ ဗိုက္ထဲ
မွာ ကိုယ္၀န္ရိွေနတယ္..
က်ေနာ္ အခုလို ေျပာလိုက္တဲ ့ အခ်ိန္မွာ ပဲ အေမဆို အရမ္း အံ ့ၾသ ျပီး
။
....အမယ္ေလး......ဘုရား.....
သမီးေလးမွာ ကိုယ္၀န္ရိွေနတယ္.....
...ဒီမွာ ကို မ်ိဳးသန္ ့
အဲ ဒါ ရွင့္ ရဲ ့ အသုံးမက် မူေတြေၾကာင္ ့ ဆို တာ ရွင္နားမလည္ဘူးလား...
...ကိုယ့္ သားသမီးကို ျပည့္ျပည့္ စုံစုံ ထားနိုင္တယ္ ဆို ျပီး
အလိုလိုက္ လႊတ္ထားလိုက္ေတာ ့ ...အခုေတြ ့ ျပီမဟုတ္လား..
အေမ လဲ ငို ရင္းကေန အေဖကိုေျပာျပီး ငိုေနပါေတာ ့တယ္။
က်ေနာ္တို ့မွာ ရင္ကြဲ မတတ္
ခံစားလိုက္ရပါေတာ ့တယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္က စျပီးေတာ ့ က်ေနာ္ ရင္ ထဲ မွာ (ဒဏ္ရာ ) ဆိုတာရခဲ ့လို ့ အဲဒီဒဏ္ရာ တစ္ခုရဲ ့ ေလွ်ာ္ေၾကး ကို
ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္ ဆီကို သြားေတာင္းရေတာ ့
မယ္။ နွမခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းမစာမနာ ေျပာရက္လိုက္တာ ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္ က်ေနာ္
ညီမေသရတာ ခင္မ်ား ေၾကာင့္ ။
ခင္မ်ား ကို က်ေနာ္ မေတြ ့ ေတြ ့ေအာင္
ရွာမယ္ ။က်ေနာ္ ညီမ ခံစားခဲ ့ရသလို ခင္မ်ား လဲ တစ္ေန ့ခံစားရမယ္မွတ္။
ညီမေလးရဲ ့ အေၾကြးကို က်ေနာ္ ျပန္ရေအာင္ယူကို ယူရေတာ ့မယ္။
ဒီလိုနဲ ့ပဲ ညီမေလးရဲ ့ အေလာင္း ကို
ရြာမွာပဲ အုတ္ဂူ ေလးတည္ျပီး ရက္လည္ဆြမ္းေတြ ကပ္ျပီး အေဖလဲ
ရန္ကုန္ျပန္သြားပါေတာ ့တယ္။
ေနာက္တစ္ပါတ္ေလာက္အၾကာမွာေတာ့ က်ေနာ္လဲ
ရန္ကုန္ ကိုတက္လာျပီး မာနၾကီးလွပါတယ္ဆို တဲ ့ ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္ ကို
ရွာပံုေတာ္ဖြင့္ျပီး ေလွ်ာ္ေၾကး တစ္ခု ရဖို ့အတြက္ တိုက္စစ္ စရပါေတာ့ မယ္။
က်ေနာ္ အေဖ အိမ္ကို အရင္သြားပါတယ္။ အေဖနဲ ့ေတြ ျပီး က်ေနာ္
လိုအပ္တာေတြ အေဖဘက္က ထုတ္ေပးဖို ့လုပ္ေပးဖို ့ေတာင္းဆိုေတာ ့အေဖကလဲ။
....ငါ ့သမီး ကို ဒီလို ျဖစ္ေအာင္
လုပ္တဲ ့ မိန္းမ ကို လက္စား ေခ်ဖို ့ကေတာ ့...
...သား လို
ခ်င္တာေျပာ အေဖ အားလုံး လုပ္ေပးမယ္....
အေဖလဲ ေတာ္ ေတာ္ေလး စိတ္ထဲ မွာ ခံစားေနရတဲ ့ပုံပါပဲ။
....ဟုတ္ကဲ ့ ..အေဖ သားလို ခ်င္တာ
ကားတစ္စီး ဟန္းဖုန္း တစ္လုံး တိုက္ခန္း ေကာင္းေကာင္း တစ္ခန္း ငွားေပးပါ
......ေနာက္ ေငြကို လိုအပ္လို က်ေနာ္လာေတာင္းမယ္...အေဖ....
က်ေနာ္လဲ အဲ ဒီလို ေျပာလိုက္ေတာ ့
အေဖဘက္က ၀kသား အားလုံးျဖစ္ေစရမယ္။
.....ကားကိုေတာ ့ သား ညီမစီးတဲ ့ကား ကို ယူလိုက္
ျပန္ေရာင္းျပီး သားၾကိဳက္တဲ ့ကားကို ၀ယ္...
..ေငြလိုအပ္ရင္
အေဖကို ေျပာ...သား..
ဟုတ္ကဲ ့အေဖ....
ဒီလို နဲ ့ အေဖ က်ေနာ္လိုတာေတြ အားလုံးကို လုပ္ေပးခဲ ့ပါတယ္။
တိုက္ခန္းကေတာ ့ ကမာရြတ္ ဘုရင့္ေနာင္ လမ္းမေဘးက ေရႊစံပယ္ ရိပ္မြန္ ထဲမွာ
ငွားေပးခဲ ့ပါတယ္။
ဟံသာ၀တီ ကားပြဲစား တန္းကို သြားျပီး က်ေနာ္ ညီမေလး ကားကို
ျပန္ေရာင္းဖို ့ ပြဲစား ျမတ္ေက်ာ္ နဲ ့ အပ္ခဲ ့ပါတယ္ ေနာက္ျပန္၀ယ္ဖိုကို့လဲ
ျမတ္ေက်ာ္က ပဲ က်ေနာ္ကို
အစစအရာရာ ကူညီေပးခဲ ့ပါတယ္။
ေနာက္ကား၀ယ္ျပီးလို ့ ေငြေခ်ဖို ့ေန ့ မွာ ေတာ ့ က်ေနာ္နဲ
့ျမတ္ေက်ာ္ ပြဲစားတန္းက လၻက္ရည္ ဆိုင္မွာထိုင္ေနတဲ ့အခ်ိန္မွာပဲ က်ေနာ္တို ့
ထိုင္ေနတဲ ့ ဆိုင္ရဲ ့ ေရွ ့ကို ကား အျဖဴ ေရာင္ (မတ္တူး)
ကားေလးတစ္စီးလာရပ္ျပီး ကားထဲ က ေနကာမ်က္မွန္နဲ ့ ခန့္ခန့္ နားနား
အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ ထြက္လာတဲ ့အခ်ိန္မွာေတာ ့ ျမတ္ေက်ာ္
ေအာ္ေခၚလိုက္တဲ ့အသံကို က်ေနာ္ၾကားလိုက္ရတဲ ့အခ်ိန္မွာပဲ
က်ေနာ္စိတ္ေတြ ကို လက္နက္ တစ္ခုကို ေမာင္းတင္သလို ျဖစ္လိုက္ရပါတယ္။
...ေအာ္ ....ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္ ပါလား လား....
ျမတ္ေက်ာ္ ဆိုင္ထဲကေန ထြက္သြား ျပီး
ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္နဲ ့ ကားေဘးမွာပဲ နွစ္ေယာက္ စကားရပ္ေျပာေနက်ပါတယ္။
...............................ေအာ္...........ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္
ဆိုတာ ခင္မ်ားကို......
...............................အခု ေတာ ့
တကူးတက ေတာင္ က်ေနာ္ ရွာစရာမလိုေတာ ့ဘူး...
...............................ခင္မ်ား
က်ေနာ္ နဲ ့ ဒီေနရာမွာ လာေတြ ့ရတာ ခင္မ်ားအတြက္ ကံဆိုးသလို ...
...............................က်ေနာ္
အတြက္ေတာ ့ ကံေကာင္းျခင္းပါပဲ......
...............................က်ားနဲ
့ ဆင္ လယ္ျပင္မွာ ေတြၾကျပီေပါ ့ မဟုတ္ပဲ...
................................က်ားနဲ
့သမင္ လယ္ျပင္မွာေတြ ့ၾကျပီေပါ့ .......
က်ေနာ္ စိတ္ထဲ ကေန ေရရြတ္ ေနလိုက္ပါသည္.။
ခဏၾကာေတာ ့ ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္ ရဲ ့ကားလဲ ထြက္သြား ျမတ္ေက်ာ္လဲ ဆိုင္ထဲ
သို ျပန္၀င္လာျပီး။
....ေစာရီး
ဗ်ာ ကို ရႈိင္းထက္......
က်ေနာ္လဲ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ျမတ္ေက်ာ္စီက ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္ ရဲ ့
အစအဏ ကို ရွာပါေတာ ့သည္။
.....ျမတ္ေက်ာ္ သူက ဘယ္သူလဲ ကြ.....
....ေအာ္...သူက ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္
ကုမၼဏီပိုင္ရွင္ သူေ႒း ေပါ ့ ....သူ ့ ကုမၼဏီ အတြက္ ကားလိုလို ့ ငါ့ ကို
ရွာခိုင္းထားတာ...
...ရျပီလား.. လမ္းၾကဳံလို
၀င္ေမးတာပါ...
...ဒါနဲ
့ ကို ရႈိင္းထက္ က သူကို သိလို ့လား.....
....ေအာ္ မသိပါဘူး..စကားမစပ္
ေမးၾကည့္တာပါ ....ဒါနဲ ့
...ျဖစ္နိုင္ရင္ သူဖုန္းနံပါတ္
က်ေနာ္ကို ေပးပါလား...
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ျမတ္ေက်ာ္ က
တမ်ိဳးျမင္ျပီး။
....ဘာလဲ
ကိုရိႈင္းထက္ ခင္မ်ား ျမင္ျမင္ျခင္း ဟတ္ထိသြားတယ္ထင္တယ္....သူက မာန
ၾကီးတယ္ေနာ္..
က်ေနာ္လဲ
က်ေနာ့္ ရဲ ့ ကိုယ္ေရး ကိစၥ ေတြ ျမတ္ေက်ာ္ သိမွာဆိုးသျဖင့္။
...မဟုတ္ရပါ ဘူးဗ်ာ...
သူကားလိုခ်င္တယ္ဆို က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ေရာင္းဖို ့ရိွတာ
ဆက္သြယ္ေပးမို ့ပါ ။
က်ေနာ္လဲ
ပါးစပ္ထဲ ေတြ ရာေလွ်ာက္ေျပာလိုက္ရပါတယ္။
...ကဲ ဒါဆို လဲ
ေကာင္းသား လုပ္ဗ်ာ...က်ေနာ္လဲ ပြဲခ အျမန္ရတာေပါ ့....ကိုရိႈင္းထက္.....
အဲဒီက စ၍ ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္ ရဲ ့
အေၾကာင္းအစုံကို တစ္ရက္ တစ္ရက္ နဲ ့ ျမတ္ေက်ာ္ စီက နိုက္ယူလာခဲ ့တာ အခု ဆို
ေတာ္ေတာ္ ေလးျပည့္စုံ သေလာက္ ျဖစ္ေနပါျပီ။
ဖုန္းနံပါတ္
လဲ ရလိုက္ပါသည္။ သူမရဲ ည့ ကုမၼဏီ သူမရဲ ့ အိမ္ေတြ သူမ သြားတတ္ လာတတ္ တဲ
့ေနရာေတြက အစ အခု ေတာ ့ က်ေနာ္ တိုက္စစ္စဥ္လိုက္ပါျပီ။
အခု ေတာ ့ ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္ ရဲ ့ေနာက္ ကို
အရိပ္တစ္ခုလိုလိုက္ေနပါျပီ။ မထမဆုံး တိုက္စစ္က နွင္းဆီအနီေရာင္ကို မုန္းတဲ
့ေဒၚခ်ယ္ရီကို နွင္းဆီ အနီနဲ ့ပဲ စတိုက္ခဲ ့ပါတယ္။
ဒီေန့ က လမ္းမေတာ္ အေနာ္ရထာလမ္း
ေမာ္တင္က ေရႊပုဇြန္ ဆိုင္ေရွ ့ မွာ ေဒၚခ်ယ္ရီ ရဲ ့ကား ရပ္ထားတာ ေတြ ့ တာနဲ ့
အရဲဆုံး ဆိုတဲ ့ နွင္းဆီ တစ္စီး ကို
ေဒၚခ်ယ္ရီ ရဲ ့ ကား
တခါးဖြင့္ မယ့္ အေပၚ တည့္တည့္ ကို တင္ထားေပးျပီး သူမ မျမင္နိုင္ေလာက္တဲ
့ေနရာကေန က်ေနာ္ ၾကည့္ေနခဲ ့ပါတယ္။
ေဒၚခ်ယ္ရီ ကားဆီ ကို အလာ
သူ ့ ကားရဲ ့အေပၚမွာ သူမုန္းပါတယ္ ဆို တဲ ့ နွင္းဆီအနီ တစ္စီးကို ေတြ
့လိုက္ရေတာ ့ စိတ္ေတြ အရမ္းတိုျပီး။
(ေတာက္) ...........ဒါဘယ္သူလာတင္သြားပါလိမ့္...
..ဘယ္ေသနာ လက္ေစာ ့ သြားတာလဲမသိဘူး....
ဆိုျပီး စိတ္တိုေသာဟန္ျဖင့္ နွင္းဆီ
အစီးကို ကားဘီး ေအာက္တည့္တည့္ ပစ္ထည့္ ျပီး နင္း၍ ေမာင္းထြက္သြားပါေတာ
့သည္။
အိမ္ကို လဲ ေရာက္ ျခံတံခါး ကို ၾကည့္ လိုက္ေတာ ့လဲ
နွင္းဆီအနီ တစ္စီးက တံခါးၾကားမွာ ထိုထားတာေတြ ့ေတာ ့စိတ္ေတြ အရမ္းတို ျပီး။
...ဒါေတာ ့ ေသြးရိုး သားရိုး
မျဖစ္နိုင္ဘူး ..ငါ ့ကို သက္သက္ လိုက္ေနွာက္ယွက္ေနတာပဲျဖစ္ရမယ္....
.....ဟဲ ့ မိေထြး ေရ ........မိေထြး....
အိမ္ေပၚမေလးကို
ေအာ္ေခၚလိုက္သည္။
....လာပါျပီ မမ.....
....အဲဒီ နွင္းဆီ အစီးကို မႈိက္ပုံးထဲ ပစ္လိုက္...
...ဟုတ္ကဲ ့..မမ
ညဘက္ ကိုးနာရီေလာက္မွာေတာ ့ေဒၚခ်ယ္ရီဆီကို က်ေနာ္ ဖုန္းစ၍
ေခၚလိုက္ပါျပီ။
............................................................................................................................ဟဲလို............?
*************************************************************************************************
အလြမ္းမ်ား ကိုဆုအျဖစ္ရခဲ ့ေသာကြ်န္ေတာ္
No comments:
Post a Comment