"ဒဏ္ရာ တစ္ခု ရဲ ့ ေလွ်ာ္ေၾကး"
ေဒၚခ်ယ္ရီ ရဲ ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရိႈင္းထက္ ရဲ ့ ရက္ဆက္ျခင္း ဘယ္ဘ၀ က ၀ဋ္ေၾကြး ေတြ ပါလာခဲ ့ၾကတာလဲ။
အခုေတာ ့ ဗိုလ္ရိႈင္း တစ္ေယာက္ တစ္ခါ တစ္ခါ တစ္ပါတ္ ေလာက္ ရြာက ေပ်ာက္သြားလိုက္ ။
တစ္ခါတစ္ခါ သူ ့အေမ ့ နွင္ ့ သူညီမေလးရဲ ့ အုတ္ဂူ ၾကား မွာ သြားသြားငို လိုက္ နဲ ့။
ရြာက လူေတြ က သူ ့ကို ဂရုမစိုက္ေပမယ့္ ေက်ာင္းဆရာမ ကေတာ ့ သူ့ကို ေတြ ့တိုင္း သူဘ၀ရဲ ့ေနာက္ ေၾကာင္းေတြကို အစဏ ေမးၾကည့္ ေတာ့လဲ
ဘာမွ ျပန္မေျပာ ဒီလို အခ်ိန္ ရိွသေရြ ့ စိတ္ေတြ ကို အရက္ထဲ ေမွ်ာ ျပီး သူဘ၀ကို သူ ကိုယ္ တိုင္ပဲ ေမ ့ေနျပီထင္ပါတယ္။
ဒီေန ့ေတာ ့ အရက္ပုလင္းကို လက္က ကိုင္ျပီး ေခါင္းငိုက္စိုက္နဲ ့အရက္ဆိုင္ထဲ ၀င္လာတဲ ့ ဗိုလ္ရိႈင္း ကို အရက္၀ိုင္းက လူေတြ ျမင္တာနဲ ့ေခၚေနၾကပါျပီ။
....ဟ...ဗိုလ္ရႈိင္း ၾကီး လာျပီ ထိုင္ကြာ ..စကားေလး ဘာေလး ေျပာရေအာင္....
....ခ်ကြာ ဒီမွာ အရက္....
...ဘာလဲ ခင္မ်ား တို ့ က က်ဳပ္ ကို အရက္ေသာက္ခိုင္းျပီး ေမးခ်င္တာ ေမးမယ္ေပါ ့....
...ဒါေပါ ့ကြ ..မင္းစကားေျပာတာ ငါတို ့ၾကိဳက္လို ့ပါကြာ.....
....အဲဒါပဲ ဗ်...စကားမဟုတ္ဘူး.....စ....ကား......ဗ်...
....စလိုက္တာနဲ ့ ကားကားျပီး ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္ ေရာက္သြားလို ့ ...စ...ကားလို ့ေခၚတာဗ်...
ဗိုလ္ရိႈင္း စကားသံေလးေလးၾကီးျဖင့္ ေျပာလိုက္ ေရာ အရက္၀ိုင္းက လူေတြ တဟားဟားရယ္ၾကပါေတာ ့သည္။
.....ဟားဟား....ဟုတ္တယ္ဟ....မင္းေျပာတာမွန္တယ္...
....အခု ၾကည့္ ေလ ခင္မ်ားတို ့ တ..ကို စလုံးနဲ ့သပ္( တစ ္)ကေရွ ့ ကထားလိုက္ျပီး....
...ေနာက္က ရ...ကၾကီးနဲ ့သပ္ (ရက္) လိုက္တဲ ့ တစ္ရက္ တစ္ရက္ ဆိုတာ ကို တန္ဘိုးထားျပီးလုပ္ေနၾကတာ....
...က်ဳပ္က ေတာ ့ အဲဒီ တ...စသပ္ (တစ္) ကို မၾကိဳက္လို ့ တစ္ေနရာ ကို အေရွ ့ က(အ)ကို အစားထိုးလိုက္ (အရက္) ကိုပဲ ၾကိဳက္တယ္...
ဗိုလ္ရႈိင္းတစ္ေယာက္ အခုလို စကားကို တစ္လုံးျခင္း ေျပာ ျပီး အရက္ခြက္ကို ေမာ ့ခ်လိုက္ပါသည္။
....ခ်ခ် ေရာ့ ေနာက္ တစ္ခြက္....
ေနာ္တစ္ခြက္ ဆက္တိုက္ ေသာက္ျပီး ေခါင္းကို ေအာက္စိုက္ကာျဖင့္ ဗိုလ္ရိႈင္း ပါးစပ္မွ စကားလုံးမ်ား တစ္လုံးျခင္း ထြက္ေနပါေတာ ့သည္။
.......ေၾသာ္.......ေလာက ေလာက လူေတြဘ၀ဇာတ္ခုံၾကီးေပၚမွာ တစ္ေလာေလာ နဲ ့ ကေနၾက လို ့(ေလာက ) ျဖစ္လာတယ္ထင္ပါရဲ ့....
...ေၾသာ္.. ဘ၀......ဘ၀ ..ဘဘ တို ့ ၀ေအာင္ စားေနရလို ့ (ဘ၀) ျဖစ္လာတယ္ထင္ပါရဲ ့....
ဒီလို ေျပာရင္းနဲ ့ပဲ စားပြဲေပၚသို ့ ဗိုလ္ရိႈင္း တစ္ေယာက္ ေခါင္းစိုက္သြားပါေတာ ့သည္.။
အခုေတာ ့ ေနြေက်ာင္းပိတ္ရက္ ေရာက္တဲ့အတြက္ ေက်ာင္းဆရာမ ေဒၚခင္မို ့ လဲ ရန္ကုန္ျပန္မွာျဖစ္တဲ ့အတြက္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္သားမ်ား နွင့္
ရြာအမိ ရြာအဖ မ်ားနုတ္ဆက္ေနၾကပါတယ္။ ဆရာမကို နုတ္ဆက္ေနေသာ ကေလးအုပ္စု ထဲသို ့၀င္လာသူကေတာ ့ဗိုလ္ရိႈင္း ။
စကားေလးေလးၾကီးနဲ ့ စေျပာပါေတာ ့သည္။
.......ဆရာမ က်ဳပ္လို အရက္သမားကို အဖက္လုပ္ျပီး ခင္တတ္တဲ ့ ဆရာမကို က်ဳပ္ေလးစားပါတယ္...
......က်ဳပ္တို ့ရြာေလးက မ်ိဳးဆက္သစ္ ကေလးေလးေတြကို ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ပညာတတ္ ၾကီးေတြ ျဖစ္ျပီး ....
.....က်ဳပ္လို အရက္သမား အရူးၾကီးမျဖစ္ပါေစနဲ ့လို ့ ဆုေတာင္းပါတယ္ဆရာမ...
အခုလို ေျပာျပီး ကေလးအုပ္ၾကားမွထြက္သြားပါေတာ ့သည္။ရြာက လူၾကီးအုပ္စု တခ်ိဳ ့ကလဲ ဗိုလ္ရိႈင္း ရဲ ့ စကားသံ ကိုၾကားျပီး။
....အမယ္ေလး.... မူးရူးျပီးတာ ေနတာ ဒါမ်ိဳးၾက ေျပာတတ္.....
ဆရာမ ေဒၚခင္မို ့ ရန္ကုန္ ကို ေရာက္ေရာက္ျခင္းပဲ သူမ ရဲ ့ အခ်စ္ဆုံး သူငယ္ခ်င္းဆီကို ဖုန္းစေခၚလိုက္ပါျပီ။
.......ဟဲလို ...ေျပာပါ ...
တစ္ဖက္မွ ျပန္ေျပာလာေသာ စကားသံျဖစ္ပါသည္။
.....အမယ္ ....ေကာင္မ ေနေကာင္းလား....
...ဟဲ ့ မိခင္ နင္ျပန္ေရာက္လာျပီလား.....ဆရာမၾကီး ကေလးေတြ စာသင္ရတာ အဆင္ေျပခဲရဲ ့လား...
...ေအး ေျပပါတယ္.....ဒီလို ပါပဲ...ဒါနဲ ့မနက္ျဖန္ ၾကမွ စကားေျပာၾကတာေပါ ့...မနက္ျဖန္ နင့္အိမ္ကို ငါထမင္းလာစားမွာေနာ္...
.....ေအးလာခဲ ့ပါ နင္ၾကိဳက္တဲ ့ဟင္းေတြ ငါ ခ်က္ထားလိုက္မယ္.......
....ေအး အဲဒါေျပာခ်င္လို ့ ဒါပဲ ေနာ္ ငါလဲ ခရီးပန္းလာလို ့ နားလိုက္အုံးမယ္.....
....ေအး...ေအး....
ဆရာမ ဖုန္းေျပာေနသူက ေတာ ့ တျခားသူမဟုတ္ ေဒၚခ်ယ္ရီ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါသည္။ေဒၚခ်ယ္ရီနွင့္ ဆရာမ ေဒၚခင္မို ့မို ့ တို ့နွစ္ေယာက္က ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြပါ..။
အခုေတာ ့ ေဒၚခ်ယ္ရီ တစ္ေယာက္ သားေလး တစ္ေယာက္ ေမြးျပီးသြားပါျပီ။
ဒီေန ့ေတာ ့ ဆရာမ ေဒၚခင္မို ့ နွင့္ ေဒၚခ်ယ္ရီတို ့နွစ္ေယာက္ စကား လက္စုံၾကေနပါျပီ။
.......ခ်ယ္ရီ ရယ္ ...နင့္မွာလဲ ေယာကၤ်ားရတာ ကံဆိုးလိုက္တာ.....
......ဒါကေတာ ့ ေနာက္ဘ၀က ၀ဋ္ရိွခဲ ့လို ့ပဲ မွတ္ရေတာ ့မွာေပါ ့ေအ.....
.....ဒါနဲ ့ခ်ယ္ရီ သူ ့ကို ဘယ္လို မွ အစအဏ မရေတာ ့ဘူးလား..
....မရေတာ ့ပါဘူး ဘယ္ေရာက္လို ့ ဘယ္ေပ်ာက္ေနတယ္ဆိုတာကိုလဲ မသိပါဘူး...
...သူဒီေလာက္ငါ့အေပၚကို ရက္ဆက္လိမ့္မယ္လို ့ငါမထင္ခဲ ့ဘူး....
....အခု ေတာ ့ သူနဲ ့ငါနဲ ့ရခဲ ့တဲ ့ သားေလးေတာင္ တစ္နွစ္ျပည့္ေတာ ့မယ္...
....ငါ ငါ့ပါတ္၀န္းက်င္ေတာ ့ ေတာ္ေတာ္ေလး သိကၡာက်ခဲ ့ရတယ္...
...ငါ သူ ့ကို ခ်စ္လြန္းလို ့ သားေလးနံမည္ေတာင္ ရိႈင္းမင္းထက္ လို ့ေပးခဲ ့တယ္...
...ေနပါအုံး.. သူနံမည္က ဘယ္လို ေခၚလဲ....
....ရိႈင္းထက္.....ပါ...
...ဒါနဲ ့ ေနအုံး နင့္ ေယာကၤ်ား ဟုတ္လား ဆိုတာ အတိက်ေတာ ့ ငါမသိဘူး...
...ငါတာ၀န္ က်တဲ ့ရြာေလးမွာေတာ့ .. အရက္သမား တစ္ေယာက္ ...ရိွတယ္..
....သူကို ရြာက လူေတြ ေခၚတာေတာ ့ ဗိုလ္ရိႈင္းတဲ ့.....
...အမယ္ေလး ေကာင္မ နင္က ငါ ့ကို လာေနာက္ေနျပန္ျပီ...သူက အရက္ ဘယ္တုံးကမွ မေသာက္ဘူး...
...နာမည္တူမရွား လူတူမရွားပါေအ......
ေဒၚခ်ယ္ရီတစ္ ေယာက္ ဆရာမ ေျပာတာကို ေနာက္ေနတယ္လို ့ ထင္ေနပါေတာ့ သည္။
.....ဒါေပမယ့္ သူအရက္ေသာက္ မူးရူးျပီးသာ ေနတာ အကုန္သိတယ္...
...ငါကိုလဲ ခင္တယ္...
...အမယ္ နင္က ေက်ာင္းဆရာမ လုပ္ျပီး အရက္သမားနဲ ့အေပါင္းအသင္း ျဖစ္လာတယ္ေပါ့ ....
....ခ်ယ္ရီ.. နင္ငါေျပာတဲ ့စကားကို ဆုံးေအာင္နားေထာင္အုံး...
....သူအရက္ေသာက္တာ သူ ့မွာ ခံစားခ်က္ ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ တစ္ခု ရိွလို ့ေသာက္ေနတယ္လို ့ပဲ ငါထင္တယ္...
.....ဒါေပမယ့္ သူအေၾကာင္းကို ေမးရင္ေတာ ့ ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္သြား တယ္ ဘယ္သူကို မွ မေျပာဘူး...
...ဒါနဲ ့ နင့္ ဆီ မွာ သူဓာတ္ပုံ ရိွလား....
ေဒၚခ်ယ္ရီ တစ္ေယာက္ ဆရာမ ေျပာတဲ ့ စကားမ်ားကို နားေထာင္ျပီး စိတ္ထဲ တစ္မ်ိဳး ျဖစ္သြားသည္။
...ေအး မဂၤလာေဆာင္ စဥ္ကရိုက္ထားတဲ ့ ဓာတ္ပုံေလးတစ္ပုံေတာ ့ ရိွတယ္ဆိုျပီး ေဒၚခ်ယ္ရီ မွ ယူ၍ျပလိုက္ပါေတာ့ သည္။
ဆရာမ ေဒၚခင္မို ့ ဓာတ္ပုံကို ၾကည့္ ျပီး ထြက္လာတဲ ့စကားသံက။
.....ဟဲ့ ...ခ်ယ္ရီ... ဒီပုံထဲ က မ်က္နွာ နဲ ့တစ္ပုံစံတည္းပဲ.....
...ဟုတ္တယ္ ...နင့္ေယာကၤ်ား ကို ရိႈင္းထက္ လုံး၀ ျဖစ္နိုင္တယ္.....
ေဒၚခ်ယ္ရီ ၀မ္းသာလြန္း ၍ထြက္လာေသာစကားမ်ား တုန္ရီေနပါသည္။
....နင္တကယ္ေျပာတာလား မိခင္ ....
...တကယ္ေျပာတာေပါ ့....
...ဒါဆို အဲ ဒီရြာကို ငါကို အခုလိုက္ပို ့ေပးပါ ဟာ... ငါေတြ ့ခ်င္လွ ျပီ....
...ေအးပါ ဟာ ငါမနက္ျဖန္လိုက္ပို ့ ေပးပါမယ္...ငါလဲ ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္...
အခုေတာ ့ ေဒၚခ်ယ္ရီ တစ္ေယာက္ ၀မ္းသာျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ရင္ေတြခုန္ေနပါေတာ့ သည္။
ေဒၚခ်ယ္ရီ ရိႈင္းထက္ကို ေတြ ့ ေတြ ့ျခင္းပဲ ေျပး၍ဖက္ျပီး ရိႈင္းထက္ရဲ ့ရင္ခြင္ၾကား ကို ေခါင္းကေလးတိုး၀င္ကာျဖင့္
စကားလု ံးသဲ ့သဲ ့ေလးေတြ ထြက္က်ရင္း ေပ်ာ္လြန္း၍ မ်က္၀န္းမွ မ်က္ရည္မ်ားေတာင္ စီးက်ေနပါေတာ့ သည္။
......ေမာင္...ရယ္ မ ကို ထားခဲ ့ျပီး ကိုယ့္ဘ၀ ကို ဘာျဖစ္လို ့အခုလို လုပ္ေနရတာ လဲ ေမာင္ရယ္....
...အခုဆိုရင္ မ မွာ သားေလး ေတာင္ တစ္နွစ္ျပည့္ကာနီးျပီေမာင္...
...ေမာင္ မနဲ ့ ျပန္လိုက္ ခဲ ့ေတာ ့ေနာ္....
...ေမာင္နဲ ့ မတို ့ ရဲ ့ ဘ၀ ေလး အခုခ်ိန္ကစျပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ မိသားစု ဘ၀ေလး ေဆာက္တည္သြားရေအာင္...
...ေနာ္....ေမာင္....
....မ ေမာင္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ ...တစ္ရက္မွ ေမ ့လို ့မရခဲ ့ပါ ဘူး..ေမာင္...သိလား....
ရြက္၀ါေတြ ေျမလူး ..
ဒီေႏြဦးမွာ သစ္ရြက္ေတြ ေျမခ..
ေႏြတညရဲ ့ လျပာျပာေအာက္မွာ..
မိူင္းညိဳ ့ညိဳ ့တိမ္အိုေတြ ရြာခ်လို ့..
ေႏြလား မိုးလား ဆိုတာ မသိခဲ ့ရပါဘူးေမာင္...
ေမာင့္ ေျခရာေတြ ေပ်ာက္လို ့..
ေန တစ္ရာေအာက္မွာ ..
အပူသည္ တစ္ေယာက္လို ့..
ငိုခဲ ့ရတဲ ့ရက္ေတြ မနည္းေတာ့ ပါဘူး ေမာင္ရယ္...
( ဒီစကားေတြ အားလုံးကေတာ ့ ေဒၚခ်ယ္ရီ တစ္ေယာက္ သူအရမ္းခ်စ္လွပါေသာ ရိႈင္းထက္ ကို ေတြ ့ရင္
ေျပာဖို ့အတြက္ စိတ္ကူးမ်ား ရင္ေနပါေတာ ့သည္။)
သူမရဲ ့ စိတ္ကူးမ်ားအတိုင္း ျဖစ္လာမလား. ျဖစ္မလာဘူးလားဆိုတာ လာမယ့္ ဇာတ္သိမ္းပိုင္းကို
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေပးၾကပါအုံး ခင္မ်ာ...
လာေရာက္ ဖတ္ရႈ ့သြားေသာ သူငယ္ခ်င္မ်ား ကို ေလးစားလွ်က္
ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္ ေမာင္လြမ္းဆု
No comments:
Post a Comment