Tuesday, August 23, 2011

လက္မေပ်ာက္ခဲ ့ရတဲ ့ေန ့..

အဲဒီေန ့ကေပါ ့....တိမ္ျပာေတြ မညိဳဘဲ ငိုခဲ ့ရတယ္...

ေလညွင္း ေတြျငိမ္သက္ လမ္းမထက္က မ်က္ရည္စက္ေတြနဲ ့..

ကမာၻၾကီးတုန္လႈပ္ေျခာက္ျခား...ကမ္းပါးေတြျပိဳျပီး..

ေနမညိဳ လမေပ်ာက္ဘဲ ညေရာက္ခဲ ့ရတယ္ ေန ့..

အသည္းလိႈိက္ အူလိႈက္ ရင္ကိုပိုက္ ငိုရိႈက္တဲ ့အသံေတြ..

ကမာၻတစ္၀ွမ္း ပ့်ံနွံ ့ကာဂယက္ရိုက္..အာဏာရမၼက္အတြက္..

မိုက္လိုက္တဲ ့ လူတစ္သိုက္ရယ္ေၾကာင့္..

ဒို ့ဗမာ ကမာၻပ်က္သလို ဟိုတစ္ခ်ိန္ ေန ့ရက္အိုကိုေတာ့ ဒီေန ့အထိမေမ ့နိုင္ခဲ ့..

၀မ္းနည္းခံခက္ဖြယ္ရာ အျဖစ္ဆိုးနဲ ့ ဇူလိူင္ရယ္တစ္ဆယ့္ကိုး ကို..

ေစာဂဠဳန္ အမ်ိဳးယုတ္ေၾကာင့္ ေျပာမကုန္က်န္ရစ္ခဲ ့တဲ ့ေန ့..

ဟိုတုန္းက အဲဒီေန ့ ခုမ်ားေတာ့ ဒီေန ့..

မေမ ့ရက္စရာကမာၻပ်က္လို ့..

ျမန္မာလက္ေတြ လက္မ ေပ်ာက္ခဲ ့ရတဲ ့ေန ့...

ေမာင္လြမ္းဆု

1 comment:

  1. ၾကယ္ျမင္ ။လ ျမင္
    လတာျပင္, မွ
    နိဳးထေခါင္မိုး
    အေမွာင္းဆိုးက
    ငါတို႔ေတြ လြတ္ဖို႔ရာက
    မေဝးေတာ႔ပါဘူး.....
    သူငယ္ခ်င္းရယ္.....
    (ျပန္ဆုံၾကမယ္.....သူငယ္ခ်င္း)

    ReplyDelete